Hertog Jan: Karakter

Możecie mi nie wierzyć, i wcale nie jest z mojej strony to obelga, ale przypominają mi się czasy kiedy to sklejałem domki do makiety od mojej kolejki otóż pierwszy zapach tego piwa smakuje jak..klej do makiety domków. Naprawdę pojawiają mi się przed oczyma moje domki..ach to był złote czasy! Rozmarzyłem się.. Oprócz tego wyczuwam tu słód,delikatny, ale jednak najmocniej wyczuwalny. Smak to czysta słodycz plus alkoholowa rozpusta, dla mnie zbyt mocna..delikatnie palenie urozmaica ten smak. Na końcu przełykania najmocniej czuć najintensywniej słodycz, odrobinę za mocno wyczuwalna. Wygląd, to palone skały kaliforniskiej doliny śmierci, sieczone wiekami grzejącego słońca, szlachetnie to wygląda. Piana smacznie osadza się na kuflu. Słabo gazowane, mogłoby mocniej muskać język.

Zapach 9;

Smak 8,5;

Wygląd 10;

Ogólnie 9,5.

Wielkopolski piwosz

Gdybym tylko powąchał to piwo mając oczy zasłonięte przepaską lub dorodnymi szyszkami chmielu powiedziałbym iż dolatuje do moich zmysłów typowy pszeniczny trunek. Banan z nutką słodu. Potem, wyjrzawszy zza szyszek, szczęka opadłaby mi do samiutkiej ziemi. Piwo jest bowiem pięknie przejrzyste, a o kolorze dałoby się pisać poematy i jeden epos. Heban z najgłębszych odmętów dżungli wygląda przy nim jak biedny krewny zza granicy. Dostojeństwo godne króla na etykiecie kopie tutaj zarówno z aparycji jak i z woni. Doskonałym zwieńczeniem, jakby koroną, jest lekko brązowawa piana o idealnej konsystencji, która z godnością zostaje na ściankach. Tylko bąbelki, szlacheckim zwyczajem, nie zginają głowy nawet przed samym Bogiem. Smakowy bukiet byłby znalazł miejsce na królewskim weselu – pełen gryczanych tulipanów z ozdobnymi pszenicznymi różami ukoronowany palonym storczykiem. Wszystko owinięte kremową szarfą prosto z Niderlandów.

Zapach 9;

Smak 9;

Wygląd 11;

Ogólnie 9,5.

Smakosz śląski